“ตัวละคร” ถือว่าเป็นอีกสิ่งสำคัญในการสร้างเรื่องใดเรื่องหนึ่งสักเรื่อง เพราะเขาต้องเป็นตัวดำเนินเรื่องให้เป็นไปตามทิศทางที่เรากำหนด แต่กว่าจะได้ตัวละครที่น่าสนใจและนำพาเรื่องของเราไปได้ไกลนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

วันนี้แอดมินเลยไล่เรียงปัญหาต่างๆ ที่นักเขียนนักสร้างเรื่องมักจะเจอเมื่อต้องสร้างตัวละคร

แถมด้วยเกร็ดเล็กน้อยในการแก้ไขปัญหาเบื้องต้นมาแบ่งปันกันค่ะหรือว่าใครที่เจอปัญหาอื่นๆ เพิ่มเติมจากที่แอดมินรวบรวมเอาไว้ สามารถคอมเมนต์พูดคุยกันได้นะคะ แล้วเราลองมาหาวิธีแก้ไขปัญหาร่วมกันดูค่ะ

“ตัวละคร” ถือว่าเป็นอีกสิ่งสำคัญในการสร้างเรื่องใดเรื่องหนึ่งสักเรื่อง เพราะเขาต้องเป็นตัวดำเนินเรื่องให้เป็นไปตามทิศทางที่เรากำหนด แต่กว่าจะได้ตัวละครที่น่าสนใจและนำพาเรื่องของเราไปได้ไกลนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

วันนี้แอดมินเลยไล่เรียงปัญหาต่างๆ ที่นักเขียนนักสร้างเรื่องมักจะเจอเมื่อต้องสร้างตัวละคร

แถมด้วยเกร็ดเล็กน้อยในการแก้ไขปัญหาเบื้องต้นมาแบ่งปันกันค่ะหรือว่าใครที่เจอปัญหาอื่นๆ เพิ่มเติมจากที่แอดมินรวบรวมเอาไว้ สามารถคอมเมนต์พูดคุยกันได้นะคะ แล้วเราลองมาหาวิธีแก้ไขปัญหาร่วมกันดูค่ะ

1️⃣ ทำยังไงตัวละครก็ไม่มีเสน่ห์ ไม่เชื่อในตัวละคร

เคยมั้ยคะ ที่เขียนไปเขียนมารู้สึกเบื่อกับพฤติกรรมที่ตัวละครตัวนี้ทำซ้ำๆ เดิมๆ เขียนยังไงคาแรกเตอร์ก็ไม่ชัด ทั้งเรื่องนิสัย ทั้งทัศนคติ เลยทำให้ตัวละครนั้นหมดเสน่ห์ลงไป พอเขาตัดสินใจอะไรทีก็ไม่ทำให้เราคล้อยตามเลย

ปัญหานี้อาจเกิดจากเราไม่กำหนดให้แม่นยำว่าเราต้องการให้เขาเป็นคนแบบไหน มีวิธีคิดแบบไหน เชื่อหรือไม่เชื่ออะไร มีทัศนคติแบบไหน บางทีการที่ทำให้เขามีความเชื่อบางอย่างที่สุดลิ่มทิ่มประตู ก็จะทำให้เขาเกิดเสน่ห์ได้ไม่ยาก

2️⃣ เผลอยัดเยียดนิสัยและคำพูดให้ตัวละครทำให้ตัวละครไม่ชัด

เคยเห็นมั้ยเวลาที่เผลอเขียนตัวละครทำอะไรแปลกๆ เช่น อยู่ๆ พระเอกที่ดูเป็นคนดีก็ชกผู้หญิงขึ้นมาเสียอย่างนั้น หรือเป็นคนขี้กลัวมาก อยู่ๆ ก็กล้าแบบงงๆ, หลงทิศจากที่ให้เป็นเด็กเรียนไหลกลายไปเป็นนักเลง, เป็นคนพูดน้อย แต่ดันมีฉากพูดเยอะโดยไม่จำเป็น,

จากเป็นคนขี้สงสัย แต่อยู่ๆ ดันมองข้ามสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม

ที่เป็นแบบนั้นเพราะว่าเรายังกำหนด Type ตัวละครไม่ชัดว่าเขาเป็นคนแบบไหน แรงขับภายในใจเขาคืออะไร เขาจะยอมทำสิ่งนั้นเพื่ออะไรหรือเพราะอะไร ซึ่งวิธีฉบับเริ่มต้นเราอาจจะลองเอาศาสตร์บุคลิกลักษณะนิสัยมาเป็นตัวกำหนดไทป์ให้ตัวละครก่อนก็ได้ ไม่อย่างนั้นเวลาเราเขียนๆ ไปมันจะกลายเป็นการขืนใจตัวละครเสียเปล่าๆ ค่ะ

3️⃣ ดีไซน์ปูมหลังและรายละเอียดไว้เพียบแต่ไม่รู้จะใช้ตอนไหน

เคยเป็นกันหรือเปล่า หลงลืม Background ตัวละครที่เรากำหนดไว้ ไม่ได้หยิบใช้สักทีเพราะว่าคิดเอาไว้เพียบเลย แต่ไม่รู้ว่าควรใช้ตอนไหน ใช้แค่ไหน ใช้ยังไง

จริงๆ การกำหนดปูมหลังหรือ Background เป็นเรื่องที่ดีมากๆ เลยค่ะ แต่การกำหนดนั้นบางครั้งเราอาจต้องย้อนมองดูเหตุผลในการกำหนดด้วยว่า ทำไมตัวละครของเรากลายเป็นแบบนี้ เพราะเขาไปเผชิญอะไรมา เลยทำให้เป้าหมายของเขาเป็นแบบนี้นะ

ปกติวิธีการของ Story BOWL Society เราจะมี Character’s Map ที่จะใช้กำหนดกรอบตัวละครเพื่อไม่ให้เราหลงทิศทาง แถมยังช่วยให้เราได้เข้าใจเขามากขึ้น เวลาติดขัดซีนไหนก็ลองกลับมาดูว่าองค์ประกอบในชีวิตของตัวละครมีอะไรบ้างที่สามารถนำมาเล่นกับเรื่องของเราได้ แบบนี้นอกจากตัวละครจะมีมิติแล้ว เรื่องก็ยิ่งสนุกขึ้นด้วยค่ะ

4️⃣ คิดตัวละครเอกทีไร เหมือนตัวเองทุกที

ปัญหาอันนี้เป็นปัญหาขั้นเบสิคของนักเขียนเลย ทุกคนมักเริ่มการเขียนโดยการตั้งตัวเองเป็นตัวละครเสมอ ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ผิดแต่อย่างใด แต่ว่าหากเราเริ่มเขียนเรื่องที่ 2 3 4 ไปเรื่อยๆ แล้วพบว่านิสัยตัวละครของเราทุกเรื่องมันคล้ายๆ กันก็จะเริ่มแปลกๆ ละ ปัญหานี้อาจไม่เกิดกับ Fan Fiction ที่มักจะเห็นลักษณะอุปนิสัยของคาแรกเตอร์ต้นแบบชัดเจนมากๆ อยู่แล้ว

หากจะแนะนำก็จะให้ลองหยิบศาสตร์บุคลิก คนแต่ละประเภท แต่ละแบบมากำหนดตัวละครดู เราก็จะเริ่มเห็นตัวละครที่มีหลากหลายวิธีคิด หลากหลายลักษณะมากขึ้น ใช้ได้หมดเลยไม่ว่าจะเป็นศาสตร์ Enneagram MBTI จักรราศี เดือนเกิด ฯลฯ เพื่อให้ตัวละครของเราไม่ตกลูปนิสัยเดิมๆ อีกต่อไปค่ะ

5️⃣ เป้าหมายของตัวละครหลักเขวไปกลางทาง

เคยเจอความไหลของตัวเองกันบ้างมั้ยคะ ไม่ใช่การไหลเรื่องราวไปเรื่อยๆ นะคะ อันนี้จะเป็นไหลเป้าหมายหลักของตัวละครไปซะเฉยๆ

สมมติ ตอนแรกเป้าหมายคือ จะเป็นนักฟุตบอลทีมชาติ แต่เนื้อเรื่องดันไปรักตัวละครอีกตัวแล้วกลายเป็นให้ความรักเป็นเป้าหมายมากกว่า แล้วทิ้งการจะไปเป็นนักฟุตบอลทีมชาติเฉยเลย

เอาจริงๆ การที่ระหว่างทางตัวละครจะมีความรักไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ แต่เป้าหมายใหญ่ของตัวละครควรต้องคงเอาไว้จนสุดปลายทาง พอมีเป้าหมายหลักใหญ่แล้ว เรื่องราวอื่นๆ ที่เข้ามาในชีวิตของตัวละครก็จะเป็นเพียง Mission ที่เขาต้องฝ่าฟันและเอาชนะไปให้ได้เพื่อจุดหมายที่ใหญ่ที่สุดของเขาค่ะ