สวัสดีค่า วันนี้พี่พราวจะมาเล่าเรื่องของมุมมอง การเล่าเรื่อง ในรูปแบบนิยาย กันนะคะ
เราอาจจะบอกได้ว่า Point of View หรือมุมมองการเล่าเรื่อง เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดส่วนหนึ่งในนิยายเลยก็ว่าได้ เพราะมันคือการพาคนอ่านไปกับตัวละครของเรา ผู้เขียนคือคนที่กำหนดมิติการเล่าและอาณาเขตของเรื่องให้ผู้อ่านว่าควรรับรู้มากน้อยแค่ไหน รวมทั้งอรรถรสในการเล่าจะถูกถ่ายทอดต่างกันตามมุมมองที่เราให้กับคนอ่าน ดังนั้น การเลือก Point of view จึงเป็นสิ่งที่เรามองข้ามไม่ได้
แต่… จะใช้มันยังไงในนิยายของเราดีล่ะ?
นิยายของเรา ควร มองผ่านสายตาของใคร
นิยายที่ดีหลายเรื่องถูกบอกต่อกันเพราะลูกเล่นการเล่าที่นักเขียนใส่ลงไปจนลื่นไหล มุมมองการเขียนก็คือหนึ่งในลูกเล่นนั้น และโดยหลักๆ เราจะมีสามมุมมองด้วยกัน
- God View มุมมองบุคคลที่สามหรือมุมมองของพระเจ้า
เป็นมุมมองที่พบเจอมากที่สุดในนิยาย คือการเล่าเรื่องผ่านสลับฉากไปโดยบรรยายว่าใคร ทำอะไร ที่ไหน และเกิดเหตุการณ์เช่นไร โดยนักเขียนจะเล่าเหมือนเป็นกล้องที่ส่องไปตามตัวละครต่างๆ บางครั้งก็บรรยายเข้าไปสู่ความนึกคิดของตัวละครนั้นได้ เรียนว่าเป็นมุมมองที่รู้ทุกสิ่งแต่จะบอกกับคนอ่านยังไง ขึ้นอยู่กับเราต้องการให้ใครเป็นตัวหลักในฉากนั้น
มุมมองเช่นนี้ สามารถเล่นลูกเล่นการเขียนได้หลากหลายเช่น เรารู้พร้อมตัวละครหนึ่งขณะที่ตัวละครอื่นๆ รอการเฉลย ให้เราลุ้นสลับไปมาว่าเมื่อไร ตัวละครจะรู้เหมือนเรา
หรือการเล่าเพื่ออธิบายเหตุการณ์หลากหลายฉาก หลากหลายตัวละครที่ไม่มีตัวละครหลักใดอยู่ตลอดทุกฉาก ทำให้ต้องเล่าเรื่องราวเป็นบุคคลที่สามไปทั้งหมด
วิธีเขียนจะเป็นมุมมองบุคคลที่สาม เช่น…
“เขารู้สึกไม่ปลอดภัย สายตาจับจ้องไปยังคนตรงหน้าด้วยความอยากรู้ แต่อีกฝ่ายกลับซ่อนความลับไว้ภายใต้รอยยิ้มที่เป็นมิตร แม้ในใจจะเกลียดเขามากก็ตาม”
จะเห็นว่าเราสื่อได้ทั้งสองตัวละครว่าคิดเช่นไร มันสนุกตรงที่ทำให้นักอ่านเป็นพระเจ้า รู้ก่อน ลุ้นไปในตัว
- First Personal view มุมมองบุคคลที่ 1
มันคือมุมมองที่เล่าด้วยตัวละครใดตัวละครหนึ่งยาวต่อเนื่องไปจนจบฉาก ด้วยการเขียนในแบบ สวมรอยเป็นคนนั้น นักเขียนเป็นเหมือนตัวละครเอกของเขา เล่าไปตามเรื่องที่ตัวละครนั้นรู้และเห็น งานเขียนส่วนใหญ่ที่ใช้แนวนี้ คือคนเขียนไม่ต้องการให้คนอ่าน รู้มากไปกว่าตัวละครที่ดำเนินเรื่อง ซึ่ง อาจจะสลับเล่าได้เช่น นิยาย Gone Girl ที่เล่าสลับบทผ่านตัวละครเอกทั้งสองคน เป็นลูกเล่นเพื่อซ่อนปมไว้ไม่ให้เรารู้ก่อนตัวละคร
วิธีเขียนมุมมองบุคคลที่หนึ่งเช่น
“ช่วยไม่ได้ที่ผมจะรู้สึกระแวง อยากรู้ว่าจริงๆ หมอนั่นคิดอะไรจึงชวนมานั่งดื่มด้วยกันแบบนี้ ยิ่งเห็นรอยยิ้ม ยิ่งรู้สึกว่าเขามีความเย็นชาบางอย่างที่ทำให้ผมขนลุกชะมัด”
จะสังเกตว่าเรารู้เพียงมุมมองของฝ่ายเดียวและใส่ความรู้สึกกับความคาดเดาให้อีกฝ่ายเพียงเท่านั้น สนุกตรงที่เราไม่รู้เรื่องของตัวละครอื่นมากไปกว่านี้เลย
- Reader view มุมมองบุคคลที่สอง
เป็นรูปแบบที่ปัจจุบันเจอน้อยมาก เนื่องจากการเล่าแบบนี้คือการเล่าเรื่องโดยให้ผู้เขียนคุยกับผู้อ่าน เพื่อให้ผู้อ่านมีส่วนร่วมอยู่ในนิยายนั้นๆ ส่วนใหญ่จึงปรากฏแบบฉากสั้นๆ หรือเรื่องสั้น เช่น การที่ตัวละครหันมาคุยกับเรา เรียกเราเหมือนเราเป็นผู้ฟังในบางครั้ง รวมทั้งการใช้มุมมองนี้เพื่อปรับให้คนอ่านกลายเป็นตัวละครโดยไม่ใส่ชื่อตัวละครไป
แต่ใช้คำว่า คุณ แทนตัวละครหลัก…
วิธีเขียนมุมมองที่สองเช่น
“คุณรู้สึกระแวง ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะมาไม้ไหน คุณจึงไม่ยกแก้วเครื่องดื่มที่เขาสั่งมาให้ คุณแค่คุยในเรื่องที่จำเป็นเท่านั้น”
ซึ่งมันสนุกตรงที่ผู้อ่านรู้สึกสวมรอยเป็นตัวเองมากกว่าตัวละคร
เลือก มุมมอง ก่อนเริ่มเขียน
แน่นอนว่าการเขียนนิยายนั้นแตกต่างจากการเขียนแนวอื่นตรงที่มันคือการบอกเล่าเรื่องราวผ่านตัวละครต่างๆ ที่เราบรรจงสร้างขึ้นมา นักเขียนส่วนใหญ่ จะมองออกว่าควรใช้มุมมองไหนเมื่อเขียนพลอตเรื่องจนจบ และการเลือกนั้นก็สำคัญเพราะมันคือ “กล้องถ่ายทำ” ในแบบฉบับตัวอักษร แต่หากเป็นมือใหม่ พี่พราวแนะนำให้ลองใช้แบบบุคคลที่สาม เป็นอย่างแรก เนื่องจากเป็นมุมมองที่ปรับเปลี่ยนฉากได้ง่ายที่สุด เว้นแต่หากตั้งใจจะให้ตัวละครเดียวเล่าเรื่อง ก็ลองใช้บุคคลที่หนึ่งได้เลยค่ะ
เอาล่ะ นี่ก็เป็นพื้นฐานของการใช้มุมมองการเขียน ซึ่งเราจะยังสามารถเจาะลึกเทคนิกการใช้มุมมองได้อีกหลากหลายแบบ ยังไงลองเอาวิธีเบื้องต้นนี้ไปช่วยในการเขียนนิยายกันก่อนนะคะ บ๊ะบาย
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
และตอนนี้ทางพี่พราวกำลังเปิดคอร์สสอนเขียนนิยายนะคะ สามารถสมัครได้เลยที่นี่ หรือทักแอดมินใน facebook เพื่อให้แอดมินสมัครให้ก็ได้ค่า คลิกที่นี่เลย