Story BOWL เป็นเครื่องมือหลักของทีมงาน Story BOWL เวลาวางโครงสร้างเบื้องต้นค่ะ

เพราะโครงสร้างเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดลำดับต้นๆ ของการสร้างเรื่อง เครื่องมือตัวนี้จะทำให้เราเห็นจุดสำคัญต่างๆ ที่เราควรจะต้องใส่ใจในการสร้างเรื่อง เพราะในช่วงการทำ Plot จุดต่างๆ เหล่านี้มันทำให้เรื่องของเราคืบไปข้างหน้าอย่างเป็นระบบ มันคือจุดเริ่มต้นของการวางองค์ประกอบต่างๆ ลงไปในเรื่องของเรา และทำให้มันเดินหน้าแบบที่มันควรจะเป็นหรือมันน่าจะเป็น

วิธีการใช้งาน ก็มีหลากหลายค่ะ ถ้าใช้กันตามระบบจริงๆ มันจะรับลูกต่อมาจากสิ่งที่เราเรียกว่า Lock Story Line เราจะเอาองค์ประกอบหลักของเรื่องที่มีอยู่ 5 ข้อ นั่นคือ

•  โลก 
• ตัวละคร
• เป้าหมาย
• อุปสรรค 
• บทสรุป 

ลงมาใส่ในชามเล่าเรื่องใบนี้ของเรา และเพิ่มเติมส่วนที่ยังขาดลงไปในชามตามจุดสำคัญต่างๆ โดยที่เครื่องมือนี้จะมีทริกที่หลากหลายในการช่วยเราคิด

ข้อดีของมันคือการทำให้เราเห็นเรื่องของเราทั้งหมดในสายตาเดียว และรู้ว่าแต่ละส่วนมันทำหน้าที่อะไร ทำให้ง่ายต่อการจัดวาง ถกเถียง พูดคุย เหมาะมากๆ เวลาทำงานเป็นทีม หรือทำคนเดียวก็สร้างให้เรากระจ่างขึ้นได้

ข้อดีอีกข้อคือเครื่องมือตัวนี้จะเปลี่ยนระบบความคิดของเราให้กลายเป็นระบบ จิ๊กซอว์ พัซเซิล คือเราสามารถคิดแบบไม่เรียงลำดับได้ ตรงไหนมาก่อนปักหมุดได้ก่อนเลย ปิ๊งอะไรวางตรงนั้น ตรงไหนคิดไม่ออกเว้นไว้ก่อน ซึ่งเวลาเราเขียนเรื่องเรียงไปเรื่อยๆ แบบปกติ เราจะมีติดๆ บ้างใช่มั้ยคะ และพอเราติดแล้วมันทำให้เราไปต่อไม่ได้ แต่ชามเล่าเรื่องจะทำให้เราไม่ติดขัดกับปัญหานั้น เพราะถ้าติดก็เว้นไว้ก่อน

ตัวอย่างการใช้ Story BOWL 

ภาพนี้มาจากเรื่องที่คิดจริงๆ ในการเวิร์คชอปของ “พี่เมษ ยิ้มสมบูรณ์” ผู้คิดค้นเครื่องมือ Story BOWL Tools ค่ะ เวิร์คชอปนี้ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงนับตั้งแต่ได้โจทย์ว่า…ให้ทำหนังเกี่ยวกับ “นักเรียน” แล้วให้ใช้เครื่องมือ Story BOWL Tools ทุกชิ้นในการสร้างสรรค์เรื่องที่จะทำเป็นภาพยนตร์ขึ้นมา ซึ่งเราก็เริ่มตั้งแต่ ใช้ Idea HIVE สร้าง Premise และ Theme , ใช้ Lock Story Line สร้าง Log Line และองค์ประกอบหลักของเรื่อง และก็ใช้ Story BOWL Canvas สร้างออกมาเป็น Plot

ถ้าถามว่าสุดท้ายแล้วเรื่องเราจะออกมาแบบนี้เลยหรือไม่ คำตอบคือบางครั้งก็ได้ และบางครั้งก็ไม่

เพราะหลายคนเข้าใจว่าแม่นโครงสร้างแล้วเรื่องจะดี ซึ่งจริงๆ คือดีแหละค่ะ แต่มันก็ต้องอาศัยองค์ประกอบอื่นอีกมากมายเช่นเดียวกัน

เมื่อเรามีโครงสร้างที่แข็งแรง ต่อไปคือการจัดการกับรายละเอียด มิติตัวละครซึ่งแน่นอนว่ามันอาจจะส่งผลให้โครงสร้างบิดเบี้ยวไปจากชามนี้นิดหน่อย หรืออาจจะมีการขยับสลับที่บ้าง แต่สิ่งที่ต่างระหว่างการเขียนไปเรื่อยๆ กับเขียนแบบมีโครงสร้าง คือ อย่างน้อยเราจะรู้ว่าเราทำอะไรกับโครงสร้างไปบ้าง และต้องหาจุดที่ควบคุมความลื่นไหลของคนดูและจุดพีคต่างๆ ของเรื่องราวได้…

โครงสร้างทำให้เราเห็นโครงร่างของหนังทั้งเรื่อง ว่าช่วงไหนจะต้องเกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกคนดูจะเป็นแบบไหน …จึงให้ความสำคัญในขั้นตอนนี้ให้มาก ด้วยการใช้เครื่องมือชามเล่าเรื่องนี้เป็นตัวขึ้นโครงสร้างให้เร็วที่สุด เพื่อให้ได้ไม้บรรทัดเอาชั่งตวงวัดให้เร็วที่สุด

ความคิดเห็นจากพี่เมษ ในฐานะคนที่ออกแบบเครื่องมือมา

และใช้เองด้วยในเกือบทุกงาน ได้บอกไว้ว่า…

ใครที่สนใจอยากลองใช้ Story BOWL Tools ในการสร้างเรื่อง ลองหยิบเรื่องของคุณสักเรื่องมาแยกองค์ประกอบแล้วไล่แปะไปบนชามใบนี้ดูสิคะ ว่าเรื่องของเรามีองค์ประกอบที่พาให้ Story ของเราสนุกแล้วหรือยัง? หรือยังมีอะไรที่เติมเข้าไปได้อีกเพื่อให้การเล่าเรื่องของเราสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

 เครื่องมือนี้ช่วยทำให้เราจัดระเบียบโครงเรื่องได้เร็วมากขึ้น ใช้พูดคุยพล็อตกันได้อย่างสนุกมากขึ้น เมื่อเรารู้ว่าเราคุยอะไรกันอยู่ตรงไหน และตรงนั้นมันทำหน้าที่อะไร วิธีใช้มันจะใช้ต่อมาจาก Story Pipe คือการเอาองค์ประกอบต่างๆ ที่เราคิดได้มาก่อนหน้านี้ เอามากรอก แล้วเติมเหตุการณ์ในช่องว่าง เนื่องจากมันเป็นแคนวาส ซึ่งเราจะทำงานกับโพสต์อิทเป็นหลัก ทำให้เราสามารถปรับเปลี่ยน ถกเถียง และดึงเข้าดึงออกได้ตลอดเวลาโดยที่เรายังรู้ว่าส่วนที่เราคุยกันอยู่ตรงไหนของเรื่อง และมันทำหน้าที่อะไรอยู่ ซึ่งหากส่งต่อไปทำ Treatment ที่จะเพิ่มเติมรายละเอียดมันจะทำให้เราแม่นตำแหน่งต่างๆ ที่ควรจะเป็น

ท้ายที่สุดแล้วก็ขอให้ทุกคนสนุกไปกับการสร้างเรื่องกันนะคะ…