พูดถึงตัวละครดำเนินเรื่องที่เราสร้าง แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงแค่มีชื่อและลักษณะภายนอกเท่านั้น แต่ยังต้องมี #3สิ่งสำคัญ ที่ทำให้ตัวละครของเรามีมิติและเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องที่เราจะเขียน
ตัวละครก็เหมือนมนุษย์เราครับ เรามีโลกอยู่สามด้านที่วนอยู่รอบตัวเรา บางคนก็มากกว่า แต่อย่างน้อยจะมีอยู่สองที่เรามองเห็น 3 ด้าน 3 สิ่ง 3 สถานะ ที่ว่านี้จึงมีบทบาทสำคัญกับชีวิตของเราและชีวิตของตัวละครมากเลย
เรามาดูกันก่อนว่า 3 สิ่งที่ว่านี้มีอะไรบ้างครับ
#WORK ส่วนแรกคือชีวิตด้านการทำงาน หน้าที่ การงาน.. คนเราทุกคนโดยส่วนใหญ่น่าจะเรียกได้ว่าน่าจะมีงานการ เป็นสังคมหลักที่เราใช้ชีวิตอยู่ด้วย และมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างเกือบมากที่สุด หน้าที่การงานร่วมหล่อหลอมให้เกิดบุคลิกลักษณะหรือแนวความคิดบางอย่างมากที่สุด
ส่วนใหญ่ก็จะใช้ส่วนนี้มาเป็นส่วนหลักในการสร้างเรื่อง เพราะมันอาจจะมีดีเทลบางอย่างที่น่าสนใจ เป็นส่วนที่ตัวละครสามารถมีเป้าหมายกับมันได้มากที่สุด โดยเราจะมีสถานะบางอย่างในการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย เป็นลูกน้อง เป็นเฟืองชิ้นเล็ก เป็นคนที่มีบทบาทสำคัญในโปรเจ็คท์ เป็นคนที่ไม่มีใครเห็นหัว …บลาๆๆๆ สำหรับเด็กๆ วัยรุ่น การเป็นนักเรียนเรานับเป็นอาชีพการงานนะครับ
#HOME ส่วนที่สองคือชีวิตที่บ้าน ครอบครัว แน่นอนว่าครอบครัวมีผลต่อการใช้ชีวิต มุมมอง ทัศนคติของเรามาก
ในครอบครัวเรามีสถานะเป็นอะไร หัวหน้าครอบครัว เป็นพ่อของลูก เป็นสามีของภรรยา เป็นลูกคนที่สองของพ่อแม่ …สถานะเหล่านั้นส่งผลอะไร และทำให้เรามีเป้าหมายอะไรในครอบครัว …สิ่งนี้ส่งผลมากกว่าที่เราคิดครับ สำหรับเด็กวัยรุ่นแค่การเป็นลูกคนเดียว หรือมีพี่น้อง เป็นลูกคนที่เท่าไหร่ คนในครอบครัวคาดหวังอะไรจากเรา แค่นี้ก็ส่งผลต่อชีวิตของเราได้อย่างมหาศาลแล้ว
#PLAY ส่วนที่สามคือส่วนของสิ่งที่เรารัก งานอดิเรก ที่จะพาเราไปสู่อีกสังคมหนึ่งที่ทำให้เราสบายใจ เกิดเป้าหมาย และมักจะพาไปสู่แรงผลักดันที่จะทำให้สองอย่างที่กล่าวมาแล้วทั้ง Work หรือ Home มันดีขึ้น
…สังคม Play มักเป็นสังคมที่สร้างแรงบันดาลใจบางอย่างให้กับเรา เรารู้สึกถึงเพื่อนจริงๆ ที่สังคมส่วนนี้ แต่บางคนก็ Play คนเดียวในห้องเล็กๆ อย่างการต่อโมเดล ออกแบบอะไรบางอย่าง บางคน Play กับคนอื่นในสังคมใหญ่ๆ เช่น การเล่นบอร์ดเกม ออกไปวิ่ง บางทีเราก็เอาคนจากสังคม Work กับ Home เข้ามาร่วมกับสังคม Play ของเรา ถ้าเป็นนักเรียนพวกกิจกรรมที่เขาชอบอย่างเช่นเล่นดนตรี เล่นกีฬาก็จะเป็นส่วนหนึ่งของสังคม Play ครับ
แต่ละอย่างเรามีได้มากกว่าหนึ่ง แต่ถ้ามีเยอะๆ หลายครั้งก็จะสร้างปัญหาให้กับชีวิต และในทั้งสามสังคมเราเองก็มักจะมีเป้าหมายบางอย่างให้มันไ้ด้เสมอ และแน่นอนว่าทุกด้านจะส่งผลกระทบต่อกันและกันเสมอ…
ทีนี้มันมีประโยชน์กับการเขียนบทหรือการสร้างตัวละครได้อย่างไรบ้าง
ก่อนอื่นเราลองสังเกตเรื่องของเราดีดีครับ ว่าเรื่องหลักของเราเกิดขึ้นจากชีวิตในส่วนไหน บางเรื่องเกิดจากส่วนของ work ส่วนใหญ่ตัวละครมักเกิดวิกฤติหรือเกิดเป้าหมายจากด้านของอาชีพและมันทำให้เกิดเรื่องขึ้น เช่น อย่างหนังตำรวจจับผู้ร้าย …หนังนักดับเพลิง …หนังเกี่ยวกับชีวิตนักเรียน …หนังนักกีฬามืออาชีพ …หนังทนายว่าด้วยการขึ้นโรงขึ้นศาล โอ้ย และอีกมากมายสาธยายไม่หมดครับ
ทีนี้หากหน้าที่การงานเป็นส่วนหลักของเรื่อง ส่วนนั้นจะกลายเป็นเรื่องหลัก(main plot) ดังนั้นชีวิตส่วนครอบครัวของเขาอาจจะกลายเป็นเรื่องรอง(Sub plot) ที่จะส่งผลกระทบต่อเรื่องหลักได้ เช่น
ตำรวจมือดีคนหนึ่งที่หมกมุ่นกับการจับฆาตกร (work) (main plot)
เขาทำงานเพื่อให้ครอบครัวมั่นคง (home)
[icon name=”arrow-down” prefix=”fas”]
การตามล่าฆาตกรของเขายากมาก เพราะฆาตกรเก่งมาก ทำให้เขาต้องทุ่มเทเวลาในการจะจัดการกับมัน (work)
ส่งผลให้เขาไม่มีเวลาให้ครอบครัว และครอบครัวเริ่มจะมีปัญหากับงานการของเขา (home) (Sub plot)
[icon name=”arrow-down” prefix=”fas”]
ลูกชายไม่อยากให้ครอบครัวเป็นแบบนี้เลยตามพ่อมาตอนที่พ่อจะจับฆาตกร (home) (work)
ฆาตกรรู้ว่าเด็กชายคนนั้นเป็นลูกของตำรวจคนนั้นจึงจับตัวลูกของเขาไป (work) (home) (turning point) (stake rise)
[icon name=”arrow-down” prefix=”fas”]
เมื่อเส้นรอง(home) วิ่งมากระทบเส้นหลัก(work) ก็จะเกิด Turning Point ทำให้เรื่องพลักผัน อะไรแบบนี้เป็นต้นครับ
ส่วนหนังชีวิตเรื่องหลักก็จะดำเนินที่ Home เป็นหลัก เรื่องงานหรือเรื่อง Play จะเป็นเรื่องรอง แต่ในการ์ตูนญี่ปุ่นที่ตัวละครมักเป็นเด็กวัยรุ่น เรื่องหลักมักจะเกาะส่วน Play เป็นหลักครับ เพราะ work ของนักเรียนก็คือการเรียน แต่เรื่องราวส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเป็นกีฬา ทำอาหาร ผจญภัยในโลกเวทย์มนต์ ชมรมนักสืบ อะไรก็แล้วแต่ จะเป็นส่วนของ Play เกือบทั้งสิ้น …
น่าจะเห็นความสำคัญและวิธีการใช้งานสิ่งเหล่านี้บ้างไม่มากก็น้อยนะครับผม คราวหน้าคิดตัวละครลองสร้างสถานะทางสังคมให้รอบด้านเพราะอาจจะมีอะไรดึงมาใช้ประโยชน์ได้ไม่มากก็น้อยครับ