ตามปกติเรื่องแนว Horror เน้นไปที่อารมณ์ กลัว หลอน เป็นอารมณ์หลัก ส่วนจะมีความระทึก Thriller เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยมั้ยอันนี้ก็แล้วแต่ครับ หรือใครจะให้มีส่วนผสมแบบเร้นลับ ต้องค้นหา หักมุม Suspense หรือ Mystery เข้ามาด้วยก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ มันต้องทำให้เรา “กลัว” แต่ความกลัวในที่นี้อาจจะไม่ผีก็ได้

เคล็ดที่ 1 กลัวของใกล้ตัว

ถ้าเราอยากจะทำเรื่องผี เราก็ลองเอาผีไปผูกกับสิ่งต่างๆ ใกล้ๆ ตัว ยิ่งใกล้ตัวคนดูเท่าไหร่ ความเชื่อมโยงและความอินจะมากขึ้น ไม่ต้องคิดไปไกลๆ เริ่มจากอะไรที่เราใช้ทุกวัน เอาที่อยู่บนตัวเราก่อนก็ได้ มีอะไรบ้างน้าาา

• ดูแถวๆ หัวกันก่อน เช่น หู / ตา / จมูก / ปาก
• ลงมาหน่อย สร้อยคอ / เสื้อ / นาฬิกา / เข็มขัด / รองเท้า
• อานอกตัวกันบ้าง โทรศัพท์ / เครื่องสำอาง / กระเป๋าสตางค์ / ช้อนส้อม / ตู้เสื้อผ้า

เอาเท่านี้ก่อนครับถ้าจะทำเรื่องผีก็เติม ผี ไปข้างหน้าทุกคำ ยกตัวอย่างนะ เติมหมดไม่ไหว ผีแว่น / ผีเสื้อชั้นใน / ผีตู้เสื้อผ้า / ผีรองเท้า

เห็นมั้ยครับ ทีนี้เราก็ได้ไอเดียมาแล้ว เอาจริงๆ มาได้อีกมหาศาล ลองเลือกมาซักผี คิดไม่ออกสุ่มจับก่อนเลยก็ยังได้ มีอะไรให้คิดต่อดีกว่าไม่มีอะไรออกมาเลยนะ ทีนี้ลองคิดให้มันเป็น Back Story นิด ว่าของเหล่านี้เป็นผีได้ยังไง???

ผีแว่น อาจจะเป็นวิญญาณของคนใส่แว่นที่โดนฆาตกรรม แล้วใครได้แว่นอันนี้ไป จะมองเห็นภาพการฆาตกรรม …ดีมั้ยนะ

ผีเสื้อชั้นใน ป็นเสื้อชั้นในของหญิงสาวที่ฆ่าตัวตายจากการหลังจากโดนข่มขืนมั้ย หรือ…เป็นเสื้อชั้นในของสาวสองที่ถูกสังคมไม่ยอมรับจึงฆ่าตัวตาย มั้ย…

ผีตู้เสื้อผ้า อันนี้เอาแบบง่ายๆ ก่อนก็ตายแบบฆ่าแล้วเอาศพไว้ในตู้

พอจะเห็นทางของเรื่องบ้างมั้ยครับ ถ้าไม่ชอบผี แต่ชอบไสยศาสตร์ก็เติมคำว่า “อาถรรพ์” เข้าไปแทนคำว่าผี เช่น

แว่นตาอาถรรพ์ ตู้เสื้อผ้าอาถรรพ์ ไรงี้ จะได้กลิ่นไสยศาสตร์โชยมา แว่นอาถรรพ์อาจจะเป็นแว่นที่ใส่แล้วเห็นวิญญาณ แล้วมีวิญญาณดวงนึงมาตามติด

พอได้สาเหตุการตาย เราจะไปสู่เคล็ดต่อไปกันครับ 

เคล็ดที่ 2 ดีไซน์ผีจากสิ่งของและสาเหตุ

แน่นอนครับ สิ่งสำคัญที่สุดของหนังสยองขวัญคือการทำให้คนกลัว แต่อาจจะต้องมีความคาดไม่ถึงด้วย เพราะฉะนั้น การคิดมุกผีหรือตัวผีต่างๆ จะต้องลองคิดกันเยอะๆ แล้วหาอันที่ได้ผล แต่มันก็ต้องสอดคล้องกับของ หรือสาเหตุการตาย หรือรูปแบบการตายด้วย

เช่น ถ้าเป็นผีแว่นตา เกิดอะไรขึ้นได้บ้าง ใส่แล้วเห็นผี เพิ่มเติมนิดว่าเป็นแว่นสายตายาว ใส่แล้วโคตรเบลอ แต่ดันเห็นอะไรที่อยู่ในความเบลอนั้น แล้วพอเผลอใส่ไปแล้วขาแว่นกลับหนีบหน้าดึงไม่ออก ยิ่งพยายามดึงยิ่งกดเนื้อเลือดไหลอะไรก็ว่าไป

หรือหากว่าดีไซน์จากสาเหตุการตาย สมมุติว่าหญิงสาวที่ใส่เสื้อชั้นในแล้วส่องกระจก กลับเห็นตัวเองในกระจกเป็นร่างที่เหมือนโดนหั่น แขนขาขาดวิ่น เพราะว่าตอนที่เจ้าของเก่าโดนฆ่านี่คือโดนหั่น แต่ยังไม่หลุดดีตำรวจก็มาจับซะก่อน แต่เท่านั้นไม่พอ เมื่อเห็นแล้ว ร่างขาดวิ่นในกระจกกลับเดินออกมานอกกระจกมาจับหัวเธอไว้พร้อมกับกระซิบอะไรบางอย่าง

พอเห็นภาพมั้ยครับ เราหาหลักในการจับแนวทางการดีไซน์ได้จากสิ่งของ และสาเหตุ แล้วลองสร้างสรรค์มันออกมา

เคล็ดที่ 3 ต่อยอดประสบการณ์ส่วนตัวให้สุดลิ่ม

เราสามารถสร้างไอเดียสยองขวัญได้จากประสบการณ์ส่วนตัวด้วยการคิดต่อยอดให้เลยเถิด อันนี้จะเป็นเทคนิคขั้นกว่าครับ ต้องอาศัยจินตนาการในการต่อยอดมากขึ้น คนที่ผ่านการคิดไวๆ มาเยอะแล้วจะออกมาได้ง่ายหน่อย แต่มือใหม่อาจจะต้องพยายามนิดนึง แต่สำคัญเหมือนเดิมก็คือ อย่าคิดแค่ในหัว ให้เขียนมันออกมาด้วย และเอาเยอะๆ ออกมาก่อน

สมมุติว่าตอนเด็กๆ เคยถูกจับเข้าห้องปกครองเพราะแอบโดดเรียน ปกติก็คงตักเตือนกันไป แต่ถ้าคิดแบบไม่ปกติก็เดินเข้ามา เจออาจารย์ฝ่ายปกครองที่ดูไม่ปกติกำลังเหลาไม้เรียวจนปลายแหลม แล้วหันหลังพูดด้วยตลอดเวลา หรือไม่ก็เข้ามา แล้วเจอห้องว่างเปล่า แล้วใครก็ไม่รู้โผล่เข้ามาในห้อง จะออกไปก็เปิดประตูไม่ได้!!! มองไปหลังโต๊ะ เจอศพอาจารย์ปกครองนอนจมกองเลือดอยู่ อะไรอย่างนี้

ลองคิดสถานการณ์ปกติที่เราเคยเจอมา แต่เพิ่มเติมความสยองขวัญเข้าไป อาจจะเอาวิธีหนึ่งกับสองเข้าไปบวกเพิ่มก็อาจจะทำให้ได้อะไรมากขึ้นครับ

เคล็ดที่ 4 หาThemeให้เจอ

อันสุดท้ายนี้อาจจะยากขึ้นมาอีก และอาจจะไม่ใช่เคล็ดในการหาไอเดีย แต่อยากบอกว่ามันสำคัญ คือ เมื่อได้ไอเดียมาแล้ว เราจะต้องทำการหาแกนเรื่องของเรา ต้องหาให้เจอว่าเราอยากจะบอกอะไร เพราะมันจะทำให้เรารู้ว่าไอเดียหรือสิ่งที่เราดีไซน์ไปนั้นอะไรที่เหมาะ และอะไรที่ไม่เหมาะ เรียกว่าเป็นการวางเฟรมการสื่อสารนั่นเอง

อย่างเช่น ผีแว่นตา เราควรหาทัศนะที่เชื่อมโยงกับแว่น มันจะเกี่ยวกับการมองเห็นดีมั้ย เช่น สิ่งที่เห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น หรือใช้ใจมองเห็นชัดกว่าใช้ตามอง หรือสิ่งที่สำคัญอาจจะมองไม่เห็นได้ด้วยตา หรืออย่าเชื่อในสิ่งที่ตามองเห็น อะไรอย่างนี้เป็นต้น

แต่ แต่ แต่ อย่าลืมว่า Theme สำคัญ แต่เรื่องแนว Horror มันต้องทำให้เรารู้สึกกลัวนะครับ ถ้าเรื่องไม่น่ากลัว ความเป็น Horror ก็จะหมดไปครับ

เมื่อได้ไอเดียแล้ว ได้สถานการณ์แล้ว ได้แกนเรื่องแล้ว จะรออะไรล่ะ หาตัวละครแล้วก็ลองลุยเขียนเลยครับ

เบาๆ 4 เคล็ดที่จริงๆ ไม่ลับ ที่เป็นแบบเบสิคๆ ก่อน แต่แอด(พี่เมษ)ใช้เบสิคประจำเวลาต้องคิดไอเดียเรื่องสยองขวัญ …ยังไงก็ลองทำกันดูนะครับ

บทความโดยพี่เมษ ยิ้มสมบูรณ์